Mapapaginipan kita,

Asa mundo ko ikaw...

Pero unti-unti ka na daw lalayo, hindi na kita mahahabol,

Kahit meron pa kong natitirang mithi na makasama ka dito sakin, mukhang makakampante na kong mas gusto mo talaga dun sa iba…

Unting-unti ka nang mag-lalaho, kasama siya

Kahit huwag ka na sa mundo ko, pero huwag lang sa kanya… pero kung mukhang mas masaya ka na dun… May magagawa pa ba ko?

Unti-unti ka ng mawawala… pero tatamarin narin akong hanapin ka nanaman…

Pagod na rin ako siguro… lalo na pag nasasaktan din ako kasabay ng pagod…

Gigising ako pagkatapos,

Makikita kita, makikita ko kayo, magkikita tayo, ngingiti, magpapanggap, magsasaya…

Hahayaang maramdaman ang saya at ang sana’y manuot na sawa sa pagtingin ko sayo…

Hayaan lang umagos ang mga bagay-bagay, huwag pigilan, hayaan ng lumabas, para lumaya na…

lumayo…

Maglaho…

at Mawala na rin sa wakas ang mga bagay-bagay na yun,

pati rin ang mundo kong ginawa para saatin…

Sana mapaginipan na kita, at magising na rin ako kalaunan…

"Mahal kita"... sabay magmamadaling aapak sa sahig para bumalik na ang mga braincells sa utak at bumalik sa ulirat, di mapakaling tatakbo palabas... hehehe spanglish...

Dahil diyan, matutulog ako…